Tasarım desenleri, bir taraftan tekrar eden problemlere denenmiş ve kaliteli çözüm yaklaşımları sunarken, diğer taraftan da nesne temelli yaklaşımın doğru anlaşılması ve kullanılmasına önemli katkılar sağlamıştır.
Nesne,Sınıf,Arayüz,Kalıtım,Çok şekillilik gibi temel özellikleri hepimiz biliyoruz. Pekala bunları çözüm aşamasında nasıl kullanacağız? Elimizde un, yağ ve şeker var. Nasıl lezzetli helva yapacağız? Her bir özelliği kullanırken, bunların sınırları neler olacak? Sınıflara çok fazla sayıda metot eklediğimizde, bir çok sınıfa somut referanslar ile bağımlılık oluşturduğumuzda, uzun boylu kalıtım hiyerarşileri oluşturduğumuzda, bizi kim tutacak? Kullandığımız geliştirme ortamları, bizi bu anlamda kısıtlamıyor.
Tasarım desenleri ile öğrendiğimiz çözüm yaklaşımlarında; Düşük Bağımlılık(Loose Coupling), Yüksek Yakınlık(High Cohesion), Delegasyon(Delegation, Composition), Sorumluluğun dağıtılması(Single Responsibility) ve ilginin ayrıştırılması (Seperation Of Concerns) ve diğer SOLID prensiplerini(OCP,ISP,LSP,DIP) görürüz. İyi bir nesne tasarımı için gerekli olan bu prensipler, tasarım desenlerinde örnekleri ile bize öğretilmiştir.
